مادر مسعود برای دیدن پسرش مسعود به محل دیدن او یعنی لندن آمده

بود. او در آنجا متوجه شد که پسرش با یک هم اتاقی دختر به نام ویکی

زندگی می کند. کاری از دست خانم حمیدی برنمی آمد و از طرفی هم

اتاقی مسعود هم خیلی خوشگل بود. و به رابطه ی میان آن دو ظنین

شده بود

لطفا به ادامه ی مطل

ب بروید

ختر با نا امیدی و عصبانیت به پسر که روبرویش ایستاده بود نگاه می کرد کاملا از او نا امید شده بود از کسی که انقدر دوستش داشت و فکر می کرد که او هم دوستش دارد ولی دقیقا موقعی که دختر به او نیاز داشت دختر را تنها گذاشت از بعد از پیوند کلیه در تمام مدتی که در بیمارستان بستری بود همه به عیادتش امده بودن غیر از پسر چشمهایش همیشه به دری بود که همه از ان وارد می شدند غیر از کسی که او منتظرش بود حتی بعد از مرخص شدن از بیمارستان به خودش گفته بود که شاید پسر دلیل قانع کننده ای داشته باشد....

لطفا به ادامه ی مطلب بروید

بابا پول میخوام
بابا موبایل میخوام
بابا لب تاپ میخوام
بابا میخوام برم مسافرت پول بده
بابا لباس ندارم
بابا برای دانشگاه پول لازم دارم
بابا .... بابا .... بابا

...........

چرا یک مرتبه هم گفته نمیشه

بابا همین که پیشم هستی برام کافیه ...

بودن در کنار تو برای من یک دنیاست!

گاهی دلت میخواهد به بعضی ها بگویی

باش حتی اگر من دیگر نباشم!

پــــــــــــــــــدرم یکی از آنهاست ...

نه باورم نميشه که تو منو از ياد ببري

 تولدم شد بي وفا از تو نيومد خبري

 چشماي من خشک شد به در حالاکي بي وفا تره

بال و پرش دادم ولي ديگه واسم نميپره 

 اينو بدون دستاي من گرميه دستاتو ميخواد

 ترو به عشقمون قسم اونروزارو يادت بياد

حتي ديگه خدامونم به دادمون نميرسه

 گريه نکن که دست ما به دست هم نميرسه

ترو خدا بهش بگين صبر منم سر اومده

خدا به من بگو چرا خوشي به من نيومده

بهش بگين سراغشو از کس و ناکس ميگيرم

بهش بگين اگه نياد تو انتظارش ميميرم

 آخه چرا نگاه اون چنگي به دل نميزنه

ميگن يکي تو قلبشه جونمو آتيش ميزنه

فقط خدا ازت ميخوام دست توي دستاش بزارم

جز آرزوي ديدنش هيچ آرزويي ندارم

بازم ميگم دوست دارم کاش عشقمون جون بگيره

برگرد بيا به کلبمون تا سرو سامون بگيره...

ببخش اگه قسمت نشد توي چشات نگاه کنم

يا سر رو شونت بذارم اسم تو رو صدا کنم

تو هم بذار برو اما بدون رسمش نبود

 جز تو آخه کيو دارم دليل رفتنت چي بود

 اون که نخواست پيشم باشي بايد خودش صبرم بده

خدا گرفتي عشقمو جواب قلبمو بده...!!!!

           صبر        

به كدامين

                                                            جرم

         حكم

            صبر

  برايم صادر كردند            

    من فقط

           عاشق                     

                                   بودم

....يكي عاشق بود .....يكي عاشق نبود....هيچكس مثل خدا عاشق معشوق(ما انسانها)نبود

......يه روزي عاشق بودم، يعني با تموم وجودم ميخواستمش اما

نميدونم چرا وسط عاشقي من بلند گفت:

                               كات  

اما ديگه نگفت: صداـنورـحركت

نميدونم چرا ؟؟؟؟.......شايد من

 شايد من عاشقي رو خوب بازي نكردم ـ اما بزارين يه چيزي رو بگم؛ به حقانيتش قسم

     هم باهاش

 خنديدم،گريه كردم،حتي براش درد كشيدم.اما نميدونم؟؟؟؟؟!؟؟!

.......

                            عاشقانه اما غمگين

               بر سنگ مزارم بنويسيد:در زندگي بارها بالهايم را گشودم تا همچون 

            پرنده اي سبك بال به پرواز درايم.

                اما هربار شكارچي حقيري قلبم را نشانه گرفت و بر زمين كوفت

              .......شايد

                 سايد مرگ پاياني بر اين رواز شكست گونه باشد

             !!.......و اغازرهايي

  و آن نازنين پياله دلخواه را  ؛ دريغ 


                                                   بر خاک ريختيم!  


           جان من و تو تشنه پيوند مهر بود؛  


                                                 دردا که جان تشنه خود را گداختيم !


        بس دردناک بود جدايي ميان ما ؛


                                                  از هم جدا شديم و بدين درد ساختيم .  


       ديدار ما که آن همه شوق و اميد داشت ؛


                                                  اينک نگاه کن که سراسر ملال گشت .


       و آن عشق نازنين که ميان من و تو بود ؛


                                                    دردا که چون جواني ما پايمال گشت !


        با آن همه نياز که من داشتم به تو ؛


                                                  پرهيز عاشقانه من ناگزير بود .


       من بارها به سوي تو بازآمدم ؛ ولي


                                                  هر بار دير بود  !


        اينک من و تو ايم دو تنهاي بي نصيب ؛


                                             هر يک جدا گرفته ره سرنوشت خويش .


   سرگشته در کشاکش طوفان روزگار ؛


                   گم کرده همچو آدم و حوا بهشت خويش !

 

فرشته پری به شاعر داد و شاعر،شعری به فرشته...
 
شاعر پر فرشته را لای دفترش گذاشت و شعرهایش بوی آسمان گرفت....
 
فرشته شعر شاعر را زمزمه کرد و دهانش مزه عشق گرفت...

خدا گفت:دیگر تمام شد....

دیگر زندگی برای هر دو دشوار می شود....
 
زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود زمین برایش کوچک است.....
 
و فرشته ای که مزه عشق را بچشد،آسمان برایش کوچک .....

هيچ وقت به خاطر اوني که لياقتت رو نداره اشک نريز . اگه لياقتتو داشت اشکتو در نمياورد .